دعای روز بیست و هفتم ماه رمضان + دانلود صوت دعا
دعای روز بیست و هفتم ماه رمضان + دانلود صوت دعا

دعای روز بیست و هفتم ماه رمضان + دانلود صوت دعا
دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ فَضْلَ لَیْلَهِ القَدْرِ وصَیّرْ أموری فیهِ من العُسْرِ الی الیُسْرِ واقْبَلْ مَعاذیری وحُطّ عنّی الذّنب والوِزْرِ یا رؤوفاً بِعبادِهِ الصّالِحین
خدایا، در این ماه، فضیلت شب قدر را روزی ام ساز و کارهایم را از سختی به آسانی برگردان و پوزش هایم را بپذیر و گناه و بار گران را از گُرده ام بریز، ای مهربان به بندگان شایسته.
قال الصادق (علیه السلام)
من صام ثلاثه ایام من اخر شعبان و وصلها بشهر رمضان کتب الله له صوم شهرین متتابعین.
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برایش محسوب مى کند.
وسائل الشیعه ج ۷ ص ۳۷۵،ح ۲۲
غرق در رمضان
از «شهید» سخن گفتن در هر زمان و مکان، گفتار هنر خاص خود را می طلبد و از شهید هر چه سخن گفته شود،
آنچه که قدر و منزلت اوست، بیان نخواهد شد،
چه آن که «شهید شمع تاریخ است » و چراغی که فرا روی دروازه تاریخ قرار گیرد و راه «تاریخ » را روشن نگاه دارد،
چراغی است بس بی بدیل که سخن گفتن از آن در هر زمان و مکانی هموراه تازه و نو می نماید.ضان
روز جمعه پنجمین روز از ماه مبارک رمضان سال ۱۴۱۶ ه (۶ بهمن ۱۳۷۴) خبر رسید که پیکر برادر شهید یکی از دوستان پس از حدود سیزده سال،
که جهت دفاع از حریم کیان اسلام و جامعه اسلامی در جبهه های حق علیه باطل رهسپار دیار دوست شده بود، به زادگاهش رجعت نموده است.
دوستان خوابگاه تصمیم گرفتند جهت عرض تبریک و تسلیت و شرکت در سوگ آن کبوتر سبک بال پرکشیده،
به دیدار پدر شهید که در شهر «رزن » همدان سکونت داشت، رفته و عرض ادب نمایند.
دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان
عصر دل انگیزی که روز قبلش برف زیبایی سطح زمین را سفیدپوش کرده بود و آفتاب عصر گاهی زمستان تشعشع نور دل انگیزش را بر دانه های برف می تابانید،
اتوبوس از قم حرکت نمود.
سوز سرمای سخت زمستان به وضوح حس می شد ولی ذوق و شوق دیدار با خانواده عزیزی که بالاترین هستی اش را جهت دفاع از مرز و بوم و دین و آیین،
در طبق اخلاص گذاشته و تقدیم بارگاه حضرت دوست نموده بود، اثر سوز سرمای زمستان را خنثی می کرد.
هنگام اذان مغرب به منزل پدر شهید رسیدیم. پس از ادای فریضه مغرب و عشا و عرض ارادت و ادب،
دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان
از پدر شهید که در کنارم نشسته بود پرسیدم: پدر جان! دوست داریم قدری از پسر شهیدت برای ما تعریف کنی.
مرد، سیمایی سرخ روی داشت. انگار روی سرخ او از سرفرازی بود که به واسطه شهادت پسرش، خداوند نصیبش کرده بود.
: «می دانید! قصه پسرم یکی از عجایب روزگار است »
این جمله حس کنجکاوی و ذوق شنیدن ما را برانگیخت،
«پدر جان منظورت از عجایب روزگار یعنی چه؟! چگونه زندگی پسر شما از عجایب روز بود؟!»
: «حدود سی سال پیش در سال ۱۳۴۴ در ماه مبارک رمضان در ایام میلاد حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام به دنیا آمد
و چون اسم برادرش «حسن رضا» بود نام او را «حسین رضا» گذاشتیم.
دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان
از آنجایی که نام خانوادگی بنده «رمضانی » است، بالطبع اسم و شهرت ایشان شد «حسین رضا رمضانی ». این راهم بدانید که اسم بنده «رمضان » است.
«حسین رضا» سیزده ساله بود که انقلاب اسلامی پیروز شد.
با شروع جنگ تحمیلی، با این که سن کمی داشت ولی عازم جبهه شد.
سرانجام در ماه مبارک «رمضان » سال ۱۳۶۱ در منطقه عملیاتی رمضان مفقودالاثر شد.
و امروز که ۱۳ سال از تاریخ مفقودالاثریش می گذرد، پیکرش هم پس از این همه مدت در ماه «رمضان » به زادگاهش بازگشته است!!»
وقتی صحبت های پدر شهید تمام شد در دفتر یادداشت خود نوشتم:
دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان
امروز با خانواده شهیدی ملاقات کردیم که غرق در رمضان بود:
نام: حسین رضا
نام خانوادگی: رمضانی
نام پدر: رمضان
تاریخ تولد: رمضان ۱۳۶۴
تاریخ شهادت: رمضان ۱۳۶۱
محل شهادت: منطقه عملیاتی رمضان، عملیات رمضان
رجعت: رمضان ۱۳۷۴
و با خودم زمزمه می کردم:
با صبا در چمن لاله سحر می گفتم
که شهیدان که اند این همه خونین کفنان
گفت حافظ من و تو محرم این راز نه ایم
از می لعل حکایت کن و شیرین دهنان
2- دیدگاه هایی که خلاف قوانین جمهوری اسلامی ایران باشند، تائید نخواهند شد.
3- از نوشتن دیدگاه هایی که ارتباطی با این مطلب ندارند خودداری کنید.